Hij had steeds minder oog voor het spel omdat hij voortdurend met vrienden aan het appen was. En daarom maakte grensrechter Mark Meulendijks (36) een belangrijke keuze in zijn leven: hij ruilde zijn iPhone in voor zijn Nokia 3310 uit 2000. Een keuze die vooralsnog goed uitpakt: de vlagger vlagt weer gewoon als het (geen) buitenspel is en is daarmee weer belangrijk voor zijn team Stiphout Vooruit 4.
,,Ik was best wel een laatbloeier op het gebied van mobiele telefonie”, vertelt Meulendijks. ,,Pas in 2017 kocht ik er een, omdat al mijn teamgenoten alleen nog maar in de groepsapp met elkaar communiceerden. Nadat ik voor de vijfde keer om 9.00 uur op het sportpark stond terwijl de wedstrijd was afgelast, vond ik het wel mooi geweest.”
De ervaren clubgrensrechter kon al snel goed overweg met zijn iPhone. ,,Ik ontdekte vlug dat al die apps best wel handig zijn. WhatsApp en Facebook zijn super om contact te houden met mensen die ik soms al twee dagen niet gezien heb. En ook Google Maps is een uitkomst. Vooral als ik na een avond stappen in het plaatselijke café de weg kwijt bent.”
Vergroeid
Helaas ging het van kwaad tot erger. Meulendijks, in het dagelijks leven adviseur op de groenteafdeling van de Jumbo in Stiphout, raakte vergroeid met zijn toestel. ,,Ik betrapte mezelf erop dat ik steeds vaker met mijn iPhone in mijn handen zat, en daarom minder oog had voor mijn omgeving. Niet alleen hinderlijk voor de mensen om me heen, maar ook voor mij. Tijdens het uitgaan kon ik bijvoorbeeld maar één glas bier tegelijk vasthouden. En het bijvullen van de schappen gaat met één hand natuurlijk ook minder snel. Daarom was ik pas laat afgewerkt.”
Een paar weken geleden kreeg de Stiphoutenaar voor het eerst commentaar op zijn dwangmatige smartphonegebruik. ,,Tijdens de voetbalwedstrijd tegen Someren 9 scoorde een tegenstander terwijl hij zes meter buitenspel stond. Dat zag ik alleen niet, want ik was net de onscherpe caféfoto van een oud-collega van me aan het liken. Gelukkig wonnen we die wedstrijd met 66-3, maar voor hetzelfde geld hadden we verloren en was ik de gebeten hond. De spelers van Stiphout 4, die natuurlijk nooit fouten maken, hebben me daar terecht op aangesproken.”
Het roer om
Na deze eye-opener ging het roer om. ,,Ik las een verhaal over een hipster die weer kan praten omdat hij zijn oude telefoon uit de la heeft gehaald. Dat bracht me op een idee. Ik herinnerde me dat ik in 2000 een Nokia 3310 heb gekocht. Die heb ik zeventien jaar niet aangeraakt, maar tot mijn verbazing deed-ie het nog. Sterker nog: hij stond nog gewoon aan, ondanks dat ik de batterij sinds 2001 niet heb opgeladen.”
Meulendijks merkte vlug een wereld van verschil. ,,Ik kan mijn werk sneller doen, meer drinken en als ik bij de kapper ben, kan ik aandachtig antwoord geven op zijn vragen over mijn vakantieplannen, die ik trouwens niet heb. Maar ook tijdens het vlaggen ben ik nu scherper. Ik heb weer oog voor het spel en kan weer punten pakken voor mijn ploeg door – al dan niet terecht – mijn vlag omhoog te steken als het gevaarlijk dreigt te worden. Een heerlijk gevoel en ook mijn teamgenoten zijn blij met me.”
Heerlijk om weer contact te hebben
Afgelopen zondag neutraliseerde Meulendijks twee keer een gevaarlijke aanval van opponent ELI 3 door overtuigend te vlaggen. ,,Ik kreeg meteen high-fives van mijn teamgenoten en verwensingen van de tegenstander. Heerlijk om weer écht contact te hebben met je omgeving. Helaas hebben mijn dubieuze vlagsignalen geen punten opgeleverd, want we hebben met 6-5 verloren. Misschien moet onze keeper zijn smartphone ook eens vervangen door een oude Nokia, zodat hij wat meer oog heeft voor ballen die op hem af komen.”
De voetballiefhebber is zeker van plan zijn experiment nog lang vol te houden. Ook tijdens het vlaggen. ,,Maar de komende maanden niet, want het is nu zomerstop. Even tijd om de accu op te laden. Ja, ook die van mijn Nokia. Dan kan ik daarna weer zeventien jaar vooruit.”