Uniek: hondstrouwe Helmonder viert vijftigjarig WW-jubileum

Het is een mijlpaal die niet veel mensen bereiken: vijftig jaar in dienst zijn bij dezelfde organisatie. Helmonder Henk van de Montfoort weet sinds vandaag hoe het voelt. Hij staat al een halve eeuw op de loonlijst van het UWV en voelt zich nog zo fit als een hoentje.

Goede verhalen
Henk (67) weet nog goed hoe hij in aanraking kwam met wat nu het UWV heet. ,,Een vriend van me vertelde er goede verhalen over. Ik had op dat moment, zeventien jaar was ik, een bijbaantje als vakkenvuller bij de Edah, maar dat was best hard werken. Na mijn proeftijd moest ik weg omdat ik niet vakkundig genoeg was. Toen besloot ik de WW in te duiken en dat is me zo goed bevallen, dat ik nooit meer iets anders ben gaan doen.”

Hoe het kan dat iemand met een kort arbeidsverleden vijftig jaar lang WW krijgt, willen we graag van Henk weten. ,,Dat is simpel. Ik had zat vrienden en kennissen die wél werkten, dus WW-rechten hadden opgebouwd. Hun rechten heb ik gratis over kunnen nemen. Bij het voormalige UWV deden ze daar niet moeilijk over. Volgens mij wisten ze het niet eens. In die tijd ging er daar administratief nog wel eens iets mis. Nu is dat natuurlijk helemaal anders.”

Jubilaris Henk geniet van een vrije dag.

Gevarieerd takenpakket
Henk zegt nooit aan een carrièreswitch gedacht te hebben. ,,In de WW had ik het uitstekend naar mijn zin. Mensen vragen weleens: ‘Wordt het niet eentonig, vijftig jaar hetzelfde doen?’. Maar dat heb ik nooit zo ervaren. Ik had een erg gevarieerd takenpakket. Op maandag deed ik bijvoorbeeld boodschappen, dinsdag ging ik fietsen, woensdag naar de markt en donderdag en vrijdag naar het café. En ook ’s avonds had ik genoeg te doen.”

Ondanks zijn rijke arbeidsverleden voelt de jubilaris zich nog topfit. ,,Wat ik voor het UWV doe, heb ik nooit als belastend ervaren. Soms zijn er natuurlijk wel dagen dat je met tegenzin een verplichte sollicitatiebrief schrijft, maar voor niks gaat de zon op. Ik voel me nog buitengewoon vitaal en hoop het nog wel een tijdje vol te houden. Als het UWV dat van me verlangt, doe ik dat gewoon. Zo loyaal ben ik.”

Borrel
Henks bijzondere prestatie gaat niet ongemerkt voorbij. Komende zondagavond mag hij, op kosten van het UWV, een feestje geven. ,,Daar heb ik veel zin in. Er komen veel vrienden en we gaan een flinke borrel drinken. De volgende dag zal ik misschien wel een kater hebben, maar dat komt wel goed. Ik hoef maandag toch niet te werken.”